ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door Robin Nolan Trio (Robin Nolan (sologitaar), Jan Brouwer (slaggitaar) en Arnoud van den Berg (contrabas). Programma: werk van o.a. Django Reinhardt, George Harrison, Rosenberg en Nolan
De tweede Tor-vrijdagavond op rij zonder slagwerk en alweer twee andere persoonlijke passies: gypsy jazz en Beatles. Begin komend jaar komt er een album uit met de titel For the love of George en Nolan vertelde op typisch droogkomische Britse wijze, hoe hij het tot de favoriete gitarist van de “stille” Beatle had geschopt. Het aandeel aan Beatles-songs bleef overigens beperkt tot And I love her en While my guitar gently weeps en een knipoog naar Harrisons Indiase leermeester Ravi Shankar met een flard Daytripper in Ravi (met sitargeluiden vanaf Nolans mobieltje). Een andere raga was overigens te horen in Marwa blues.
Verder was het op deze avond -toepasselijk in een intieme “overdwars”- opstelling- genieten geblazen van repertoire van de keizer van de Gypsyjazz Django Reinhardt, zoals Douce ambiance, Nuages, Les yeux noirs en Duke and Dukie, maar vele andere stukken werden gespeeld in de stijl van Django, zoals Nolans eigen compositie Mokum swing, Bossa Dorada, Fats Wallers Honeysuckle rose, ja zelfs een 80-er jaren hit als Tainted love. Nou geniet de muziek uit dit decennium niet bepaald mijn voorkeur, maar zoals het hier gespeeld werd, was smullen geblazen. Met een tomeloze energie en vindingrijkheid omspeelde Nolan de ene melodie na de andere en hij wist zich omringd door twee andere geweldenaren: slaggitarist Jan Brouwer (met een groep van Reinier Voet hier nog in 2018) en contrabassist Arnoud van den Berg (met Nolan ook al in 2019 in de Tor, in hetzelfde jaar op dit podium met het Mozes Rosenberg Quartet, in 2017 met Fapy Lafertin en met Hot Club D' Europe in 2015. We kunnen deze contrabassist met recht Gypsy jazz-specialist-in-het-laag noemen.
Toch fijn dat “oude” recensies -in digitale vorm- eeuwig bewaard blijven, want zo kwam ik erachter dat Nolan een aantal trucjes vaker heeft gelanceerd: een knipoog naar Smoke on the water van Deep Purple klonk toen en nu en ook in 2019 hadden we al het unieke gitaar-quatre-mains gezien bij Les yeux noirs (toen met Anton Goudsmit, nu met Jan Brouwer).
Deze opmerkingen laten echter niet onverlet dat het een avond was om met pretoogjes te genieten, gecombineerd met een glimlach van oor tot oor, dat mij -en waarschijnlijk nog vele andere aanwezigen- bijna kramp in de kaken opleverde. Robin Nolan was al de lievelingsgitarist van George Harrison en Willem Habers, ik weet zeker dat er sinds vrijdagavond velen aan dit illustere rijtje toegevoegd mogen worden.
Geschreven door: Koen Edeling
Foto's van: Koen Edeling en Jan Geelen
Gezien op: 10 november 2023
