header7

 

 
 
ballonnen  Wij zijn deze maand jarig en bestaan nu elf jaar!  ballonnen

fotoheader

20190412 Mozes Rosenberg Quartet 1412

ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door Mozes Rosenberg Quartet. Bezetting: Mozes Rosenberg – sologitaar, Christiaan van Hemert – viool, Max Baggerman – ritmegitaar en Arnoud van den Berg – contrabas

 

Geen blazers, geen toetsenist, geen drummer, gewoon vier mannen met een snaarinstrument. Maar van eenzijdigheid, laat staan eentonigheid, geen sprake. Het kwartet van Mozes Rosenberg, de jongste broer van Stochelo, bracht het in grote getale aanwezige publiek tot vervoering, met gypsyjazz van de allerbovenste plank. Wie zijn/haar ogen sloot, waande zich in de Franse jazzkelders van de jaren veertig en vijftig, waarin de kleinkinderen van Django Reinhardt en Stéphane Grappelli de traditie van hun illustere voorgangers voortzetten. “Le Tor” aan de “Rue des Pipes” leverde zijn zoveelste hoogtepunt van het seizoen af.

 

Stochelo Rosenberg heb ik de laatste tien jaar niet gehoord, maar ik weet wel zeker dat Mozes hem naar de kroon steekt. Vooral in de up tempi was hij op zijn best, met lange soli met veel variaties. Zijn begeleiders volgden hem hierin met gemak: Max Baggerman op slaggitaar met het vertrouwde tsjieke-boem, die de functie van de drummer feilloos overnam. En wat contrabassist Arnoud van den Berg kan, weten we bij de Tor al jaren: wat een stuwkracht, wat een gevoel voor ritme. Het mooist vond ik zijn solo in het beroemde Honeysuckle Rose.

Van de vijftien gespeelde stukken stonden er zes op naam van Reinhardt, waaronder Minor Swing en Swing 48; uiteraard kwamen de wolken (Nuages) ook nog ‘verplicht’ voorbij drijven.

Een speciaal woord van grote lof gaat naar violist Christiaan van Hemert, die het kwartet vervolmaakte. De totale beheersing van de viool kan niet anders dan duiden op een klassieke opleiding: naar mijn inschatting speelt hij na een uurtje instuderen zo het Vioolconcert opus 61 van Beethoven voor de vuist weg. En met welk een zichtbaar plezier speelde hij.

Om met een lelijke taalfout te eindigen: het ‘swong’ ruim twee uur de pan uit, en zoals zo vaak hebben degenen die er niet waren heel wat gemist.

 

Gezien op: 12 april 2019
Geschreven door: Ab Gellekink
Foto: Willem Habers

 



vandaag 0

gisteren 121

deze week 0

afgelopen maand 571

tot nu toe 372459

Kubik-Rubik Joomla! Extensions


Hier adverteren? Bij afname van een recensie: 1e maand gratis!

daarna € 17,49 per maand 


museumaalten-add
singingvoices-add
Berts Music productions