ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert van Idema/Serierse Quartet, bestaande uit: Anna Serierse (zang), Gijs Idema (gitaar), Cas Jiskoot (bas) en Tim Hennekes (drums). Programma: meest eigen composities van Serierse en Idema

Lest best, was het voor mij, bij het concert dat vrijdagavond op Jazzpodium de Tor gegeven werd door het Idema/Serierse Quartet. Zangeres Anna Serierse zong Serenade in blue van Harry Warren, mét tekst. Is dat laatste niet een overbodige toevoeging, zal de lezer zich afvragen? Nou nee: want -op Over, onder na- (het enige hier uitgevoerde stuk van de cd uit 2020, met als titel Motus) hadden de andere elf stukken geen woorden. Is woordeloos waardeloos? Zeker niet, maar het leidt wel tot eentonigheid. Hoe kun je immers tekstexpressie waarnemen zonder tekst? Gezichtsexpressie was er genoeg op te merken bij zangeres Anna Serierse, die overigens meestentijds met haar ogen dicht zong en op leek te gaan in haar muziek. Ze beschikt ook over een groot bereik en een spatzuivere stem, daarop wil ik niets afdingen. Maar een slagwerker, die de hele avond alleen de basdrum laat horen, een pianist die uitsluitend op zwarte toetsen speelt, of een violist die zich voortdurend van pizzicati bedient: dat kán op den duur niet blijven boeien.

Ook over de instrumentalisten niets dan lof: een mooi ingetogen spelende slagwerker Tim Hennekes, een puike contrabassist met spannende solopartijen Cas Jiskoot en een uiterst boeiende gitarist Gijs Idema. De dromerige sfeer, die deed denken aan wolken, een fascinatie van de twee naamgevers, was een constante factor tijdens dit concert. Nogmaals: mooie composities en prima muzikanten, maar een mens wil ook wel eens een beetje afwisseling en dat vond ik een gemis op deze winterse vrijdagavond

Geschreven door: Koen Edeling
Foto's van: Koen Edeling en Jan Geelen
Gezien op: 12 januari 2024