ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door Bigband Almelo (o.l.v. Paul Rademaker), m.m.v. Caroline Goudswaard (zang). Programma: voornamelijk standards
Het was alweer vier weken geleden, toen op Jazzpodium de Tor voor het laatst een bigband te horen was, een concert met veel ongewenste bijgeluiden. Gelukkig had Bigband Almelo vrijdagavond alle akoestische ruimte, want buiten viel niets te vieren; binnen echter des te meer.
De steeds enthousiaster gesticulerende dirigent Paul Rademaker had met zijn bigband een keur aan kleurrijke stukken ingestudeerd, van niet de eerste de beste componisten: Bill Holman (A view from the side), Corner Pocket en Strike up the band (van Count Basie) Take the A train (van Billy Strayhorn) en Woody Hermans Freedom Jazz Dance. De meeste solistische bijdragen waren ronduit interessant en origineel te noemen, een enkeling leek toch van papier te spelen, of had de desbetreffende solo iets te goed ingestudeerd.
Grote verrassing van de avond was de komst van zangeres Caroline Goudswaard, die -naar eigen zeggen- zichzelf had uitgenodigd. Nog vorig jaar had zij samengewerkt met deze bigband, maar dan in Almelo. “Eindelijk” had zij weer eens de weg naar dit jazzpodium gevonden en daar blijft het dit jaar niet bij (zie verderop in deze recensie). Het concert kreeg door haar vocale bijdrage een gouden randje (met een knipoog naar haar achternaam). Zij zong een memorabele versie van Burt Bacharachs A House is not A home. Zelden een uitvoering gehoord die de tekst zoveel recht deed. Haar warme stemgeluid, een prachtig subtiel gedoceerd vibrato en puike timing was ook nog eens te horen in That old devil called love, in een wonderschoon arrangement van de nog steeds onderschatte regiogenoot en multi-instrumentalist Henk Bernhardt. Wát een feestje maakte ze van deze standard. Een heerlijke laid down versie van On the sunny side of the street klonk er ook nog tot slot van dit mooie concert. Natuurlijk was een toegift een must, na zoveel enthousiasme, en dat werd het bisseren van Freedom dance, ook al eens gezongen door Diana Reeves, maar in deze versie minstens zo mooi gezongen en daarbij ook nog eens gearrangeerd door niemand minder dan Peter Herbolzheimer.
En dan nu de eerste verrassing van het programma van het komende (gouden) Torseizoen: Caroline Goudswaard will be back en wel op 22 november aanstaande: kom in groten getale, want zo vaak kun je deze zangeres met gouden keeltje (ja, zo kan ‘ie wel weer…) niet horen.
Gezien op: 24 mei 2019
Geschreven door: Koen Edeling