Elke muziekster heeft ongetwijfeld een idool, al zal niet iedereen daar ruiterlijk voor uitkomen: dat zou ongewild een schijnwerper op een ander werpen. Zangeres Masha Bijlsma is van een heel ander kaliber: zij heeft haar bewondering voor haar idool, Abbey Lincoln, zelfs omgezet aan een heus eerbetoon: een cd (For love of Abbey) en daarop zelfs een extra hommage: Song for Abbey. Zes van de acht songs van deze cd werden op deze avond uitgevoerd.

Song for Abbey klonk al vroeg in de eerste set van een concert dat (alweer) memorabel zou worden. Aanvankelijk reageerde mevrouw Lincoln ietwat gereserveerd, omdat ze vrees had voor het verlies van royalties, maar toen Bijlsma duidelijk maakte dat ze zou afzien van de rechten, had de Amerikaanse zangeres er gelijk vrede mee. Er zouden nog elf andere prachtige songs vertolkt worden (plus een toegift), door een topband. Ster van de avond was natuurlijk de zangeres zelf, met haar weergaloze timing, haar crispy stemgeluid en groot stembereik, maar alle schijnwerpers waren tevens gericht op de levende legende Bart van Lier, op schuif- en ventieltrombone. De vindingrijkheid van zijn solo’s bracht menige glimlach op de gezichten van musici én publiek.
De ritmesectie was ook zeer sterk bezet: Ruud Ouwehand op contrabas (say no more), de andere generatie (Dries) Bijlsma op de drums, ritmisch sterk ondersteunend en gewapend met brushes bij ballads,  en de man van de volle akkoorden en de parelende melodieën, pianist  Hans Kwakkernaat. Gevoelige ballades, als What are you doing the rest of your life? en Bird alone wisselden de uptempo stukken en jazzwaltzes af.

Iets meer dan een jaar geleden hoorden we de band, in een iets andere samenstelling, nog bij een eerbetoon aan een andere jazzgrootheid, Jasper van 't Hof. Met dit repertoire bewees Masha Bijlsma dat zij een veelzijdig en groots zangeres is.