ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. ArtEZ Docentenconcert door: Ronald Douglas (zang), Durk Hijma (gitaar), Tilmar Junius (piano), Henk de Ligt (contrabas) en Jan Wessels (trompet en flügelhorn). Programma: eigen composities en standards.
Amper twee jaren geleden werd op ditzelfde podium nog de leuze gescandeerd: “Jazz moet blijven”. Deze zwarte zondag mocht niet het beoogde effect sorteren, want de vakopleiding jazz werd, tegen de wil van menigeen, verbannen uit Enschede en naar Zwolle verplaatst, een van de andere poten van ArtEZ.
Als pleister op de -nog immer open- wonde werd vrijdagavond een concert gegeven door docenten die uiteraard niet af te rekenen zijn op deze voor Enschede onzalige beslissing. Natuurlijk had de “Trump van Zwolle”, directeur Willem Fiselier (om de beeldspraak van Ronald Douglas te citeren), niet de moeite genomen om naar zijn vroegere woonplaats af te reizen, maar vijf andere afgevaardigden uit Zwolle, allen docenten, lieten de “taal” van de muziek spreken, en hóe!
Het was een genot om deze mannen aan het werk te horen. Het aandeel van zanger Ronald Douglas was bescheiden te noemen: slechts in vijf van de veertien stukken was hij te horen, maar hij maakte er dan ook met zijn geweldige timing telkens weer een feestje van. Pianist en Hoofd van de Jazz- en popafdeling van ArtEZ Zwolle Tilmar Junius stond slechts bij één stuk een de zijlijn: When lights are low. Zijn toelichtingen waren helder en duidelijk te verstaan. Voor koperblazer Jan Wessels en gitarist Durk Hijma (componist van de ballad Dusk) was het bijna een thuiswedstrijd: deze mannen hebben nog gedoceerd in Enschede. De omfloerste klank van de gitaar was een genot voor het oor en het spel van Jan Wessels, op trompet en flügelhorn is altijd tot in de puntjes verzorgd en tegelijkertijd steeds weer verrassend. Natuurlijk mocht zijn scat a la Chet niet ontbreken en dat leidde tot chasing met de zanger en community-singing met het publiek in de toegift Bye bye Blackbird. Contrabassist Henk de Ligt (componist van Myth of Osiris) gaf menige puike solo ten beste, eenmaal zelfs met strijkstok.
De mannen waren pas diezelfde middag bijeengekomen, maar dat het klikte tussen de collega’s, spatte ervan af. Het speelplezier raakte ook het publiek, dat hierdoor een zeer aangenaam avondje beleefde.
Gezien op: 10 februari 2017
Geschreven door: Koen Edeling