ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door: Erik Ineke Septet (Tineke Postma – altsax, Gidon Nunes Vaz – trompet, Juraj Stanik – Fender Rhodes electrische piano, Martijn van Iterson – gitaar, Marius Beets – contrabas, Eric Ineke – drums en Bart Fermie – percussie. Programma: voornamelijk repertoire van Norway revisited van Frans Elsen
Het was vrijdagavond al vroeg druk in Jazzpodium de Tor met publiek dat gekomen was voor een zevental muzikanten. Zoals eerder aangekondigd was drummer Erik Ineke weer van de partij, net als twee weken geleden. Het was alsof zijn duidelijk aanwezige speeltrant beter paste bij deze wat ruimere bezetting. Dat de man ook uit een uiterst subtiel vaatje kan tappen, bleek in de oeroude ballad Body and soul, waarin hij zich wapende met de brushes.
De Tor-vleugel had een avondje vrij, want het -meegenomen- toetsinstrument was nu een Fender Rhodes elektrische piano, fabuleus bespeeld door Juraj Stanik. De andere leden van de ritmesectie waren de op dit podium (en waar niet?) zeer ervaren contrabassist Marius Beets (zie bijvoorbeeld in 2021, 2019, (2x), 2018, 2015 en 2014) en percussionist Bart Fermie, die niet alle stukken meespeelde. Des te meer present was hij in Ringebu II: daar vlogen de vonken vanaf.
Niets ten nadele van de Fenderpianist, die menige steengoede solistische bijdrage leverde, maar drie andere solisten wil ik nog even extra in het zonnetje zetten. Zo was er de meestergitarist Martijn van Iterson, die we gelukkig al vele malen op dit podium hebben mogen beluisteren en saxofoniste Tineke Postma, eveneens een goede bekende voor het Tor-publiek. Samen met de voor mij nieuwe trompettist Gidon Nunes Vaz speelde zij wonderschone duetten (wat klinkt dat toch fraai, die samenklank van hout en koper), maar ook op solistisch terrein viel er volop te smullen.
Het repertoire draaide allemaal om het, door het Nederlands Jazzarchief gereconstrueerde album van Frans Elsen Norway revisited, met op Noorse geografische namen geïnspireerde titels als Ringebu, Skåbu, Harpefoss en Mordor. Een echt extra nummer was er niet om als toegift te dienen, dus andermaal werd -nu in verkorte versie- Otta gespeeld, om het publiek tevreden naar huis te laten gaan.
Geschreven door en foto van: Koen Edeling
Gezien op: 18 november 2022
