header7

Impressie van dag 3 van Festival Oude Muziek Utrecht

fotoheader

20170827 Cappella Mariana Marieke Wijntjes 800

20170827 Huelgas DSFL0055AMUZ

20170827 Vox Luminis a1ib000000BQQiHAAX

UTRECHT, Nicolaikerk, Domkerk en Tivolivredenburg (grote zaal), zondagmiddag en -avond. Cappella Mariana, Huelgas Ensemble en Vox Luminis. Programma’s : Codex Speciálnik, Parijse bloedbruiloft en Bachs Hohe Messe.

In de Nicolaikerk bracht Cappella Mariana een laat 15e eeuws programma, met als kern de Codex Speciálnik. Vanuit een onzichtbare plek werd er gezongen, waarna het (draagbare) orgel inzette en de vijf vocalisten naar voren schreden. Het gebodene werd afwisselend in het Latijn en het Tsjechisch gezongen. De weldadige vocale meerstemmigheid werd verrijkt door instrumentale stemmen op drie trombones, orgel en cornetto. Tomás Lajtkep had een dubbelrol: hij bespeelde de bastrombone en zong een van de tenorpartijen. Naast menige anonieme componist was er ook werk te beluisteren van grootheden als Heinrich Isaac en met name diens Credo onthulde een fraai stukje polyfonie. Geheel a capella werd een anoniem Ave Maria gezongen: hier was ten volle te genieten van de wonderschoon bij elkaar passende stemmen, die het echter zonder alt moesten doen, al was er wel een alttrombone.

Voor het vijfuur-concert begaf ik mij naar de Domkerk, alwaar het vermaarde Huelgas Ensemble zich liet omringen door publiek. Ik kan mij niet herinneren de zangers ooit begeleid te hebben gehoord door instrumentalisten, maar dit was bij dit concert wel het geval. Het thema bestond uit muziek die was gelieerd aan de Bartholomeusnacht (Bloedbruiloft), die in 1572 had plaatsgevonden. Bloedstollend mooi kwam op mij de muziek over, als altijd met de grootste vorm van perfectie uitgevoerd. Ook nu weer werd er geëxperimenteerd met de ruimte, want zangers en instrumentalisten verspreidden zich door het kerkgebouw. De ronduit oorlogszuchtig klinkende Chi voi seguir la guerra leek ingebouwde percussie in zich te hebben, terwijl er “gewoon” a capella gezongen werd. Het toppunt van subtiliteit ervoer ik in de twee chansons van Claude Lejeune: Cigne je suis de candeur en Povre coeur entourné: muziek waarbij je als luisteraar bijna niet durft adem te halen.

Het avondconcert was geheel gewijd aan een der groten, zo niet DE grootste van de barokmuziek: Johann Sebastian Bach. Diens Hohe Messe stond op het programma, in 1999 ooit als slotconcert uitgevoerd op dit festival, toen door de Nederlandse Bachvereniging. Op deze avond was er gelukkig nog lang geen sprake van een slot, maar echt “het einde” kon ik deze uitvoering ook niet noemen. Lionel Meunier is een uiterst verdienstelijke bas en zijn stem wil hij dan ook laten horen in het koor. Ik had hem als dirigent toch liever op de bok gezien, want dan kun je veel meer uit koor en orkest halen dan nu het geval was. Er werd prachtig gespeeld en gezongen, maar het geheel had veel meer kunnen vlammen. De solisten waren stuk voor stuk uitstekend bij stem en kregen dan ook een oorverdovend applaus, evenals organist Bart Jacobs (op het gloednieuwe barokorgel).

 


Gezien op: 27 augustus 2017
Geschreven door: Koen Edeling
Foto: Marieke Wijntjes

 

 

vandaag 34

gisteren 139

deze week 815

afgelopen maand 8958

tot nu toe 316386

Kubik-Rubik Joomla! Extensions


Hier adverteren? Bij afname van een recensie: 1e maand gratis!

daarna € 17,49 per maand 


museumaalten-add
singingvoices-add
Berts Music productions