Het eerste concert van Jazzpodium de Tor in 2017, zeg maar: nieuwjaarsconcert viel dit jaar niet -zoals in 2016- op de eerste dag van het jaar maar op Driekoningen en had dus nu een ander feestelijk tintje. Naast de bijzondere “overdwars”-plaasting van het podium was de line-up zeker feestelijk, zo niet all-star te noemen, want Ruud Ouwehand had stuk voor stuk giganten-op-hun-terrein geïnviteerd: begenadigd begeleider op piano Karel Boehlee, zijn vocale maatje, de sterzanger Humphrey Campbell en -alsof ze drie weken in Twente was gebleven- de Nederlandse mondharmonica-speelster van wereldformaat Hermine Deurloo.
De eerste drie stukken werden louter instrumentaal uitgevoerd: standards als Days of whine and roses, Always and forever en Ruuds eigen La Waltz 2,3 (beslist een toekomstige standard). Contrabassist Ruud liet zich ontvallen dat hij het een eer vond met hen te mogen spelen, maar vergat in al zijn bescheidenheid even dat dit wederzijds is: ook op de c.v.’s van de andere drie kan prijken dat ze met deze all-round bassist gemusiceerd hebben.
Zanger Humphrey Campbell liet het niet na te vermelden dat Ruud en hij in begin jaren (19)80 studiegenoten waren geweest en dat hij zich al ongeveer sinds die tijd laat begeleiden door zijn favoriete pianist Karel Boehlee. De timing, het timbre, het grote stembereik en zijn directe contact met het publiek maken het tot een feestje om deze man aan het werk te zien, in repertoire van Nat King Cole, Sinatra en Jerome Kern. In It’s only a papermoon veegde hij de vloer aan met menige rapper: deze man rijgt razendsnel lettergrepen aan elkaar en doet dat ook nog op een melodie! Heel spontaan rijkte hij de microfoon aan tot Hermine Deurloo, die vrolijk verder improviseerde.
Ook na de pauze viel er nog volop te genieten. Zo speelde Hermine Deurloo Samba de um Breque van haar nieuwste cd Living Here. Een heel mooi verstild moment -het publiek was overigens op deze avond één en al oor- werd gevormd door het duo Boehlee-Campbell in Chaplins Smile. Toen het op een toegift aankwam, maakte Campbell zijn woorden waar dat hij niet alleen jazz-zanger is maar een zanger die van meer markten thuis is door de uitvoering van een kraker van nota bene popzanger Sting: Fragile.

 Zie ook: https://www.muziek-recensie.nl/index.php/17-nieuwsartikelen/137-subtiliteit-pur-sang

Gezien op: 6 januari 2017
Geschreven door: Koen Edeling